روکش موقت دندان

روکش موقت دندان چیست؟

روکش دندان موقت به صورت یک کلاه دندانی شکل است که دندانپزشک قبل از قرار دادن تاج دائمی در محل، روی دندان یا تاج آسیب‌دیده می‌بندد. روکش‌های موقت به عنوان یک مانع در برابر باکتری‌ها عمل می‌کنند. همچنین از دندانی که قرار است روکش دائمی بر روی آن نصب شود محافظت می‌کنند. بدون روکش موقت، دندان ممکن است جابجا شود و در نتیجه روکش دائمی به درستی قرار نگیرد. استفاده درست از روکش موقت در افزایش طول عمر روکش دندان بسیار مؤثر است.

مواد تشکیل‌دهنده روکش موقت

روکش‌های موقت از نظر شکل و اندازه شبیه دندان‌های طبیعی ساخته می‌شوند. دندانپزشک هر بخش قابل مشاهده باقی مانده از دندان آسیب‌دیده را با روکش موقت می‌پوشاند. اگرچه روکش‌های موقت در برابر فشار معمولی مقاومت بالایی دارند؛ اما روکش‌های موقت از مواد کیفیت کمتری نسبت به روکش‌های دائمی دندان ساخته می‌شوند، بنابراین ممکن است راحت‌تر ترک بخورند. اکثر دندانپزشکان می‌توانند روکش‌های موقتی را از اکریلیک یا فولاد ضد زنگ در مطب خود بسازند. با این حال، اکثر آزمایشگاه‌های دندانپزشکی از مواد زیر برای ساخت روکش موقت استفاده می‌کنند:

• فلزات
• پرسلن
• پرسلن ذوب شده با فلز
• رزین

دندانپزشکان روکش موقت را به اندازه انواع روکش‌های دائمی در جای خود محکم نمی‌کنند. برای چسباندن روکش موقت معمولاً از چسب موقت روکش دندان استفاده می‌کنند. روکش‌های موقت دندان به صورت سفارشی برای هر شخصی ساخته نمی‌شود؛ بنابراین دندانپزشک ممکن است برای بهبود تناسب، از مواد کامپوزیت یا مواد دندانپزشکی دیگر استفاده نماید.

نحوه نگهداری از روکش موقت

روکش موقت یک کلاه دندانی شکل است که تا زمانی که روکش دائمی شما ساخته شود و در جای خود چسبانده و ثابت شود از دندان طبیعی یا ایمپلنت محافظت می کند. به این دلیل که روکش های موقت ظریف تر از روکش های دائمی هستند، بنابراین اهمیت بیشتری دارد که در هنگام داشتن روکش موقت، زمان نخ دندان کشیدن یا جویدن بیشتر از آن مراقبت کنید.

چه زمانی به روکش موقت نیاز است؟

از آنجا که ساخت روکش دائمی بر اساس مشخصات شما چند هفته به طول می انجامد، دندانپزشک شما تا زمان آماده شدن روکش دائمی، روکش موقت را در جای آن قرار می دهد.

روکش موقت برای موارد زیر به کار می رود:

• از دندان طبیعی (یا محل کاشت / ایمپلنت) و لثه محافظت کند.
• به شما اجازه می دهد بدون وجود جای خالی دندان ها لبخند بزنید.
• هرگونه حساسیت دندان یا لثه را محدود می کند.
• فاصله مناسب بین دندان ها را حفظ می کند.
• به شما در جویدن و خوردن کمک می کند.
• به دندانپزشک کمک می کند تا نحوه عملکرد روکش را ارزیابی کند.

یک روکش موقت ممکن است یک ایمپلنت یا دندان عصب کشی شده یا ترمیم شده را بپوشاند. روکش موقت می تواند برای یک دندان منفرد استفاده شود، یا می تواند یک بریج برای بیش از یک ایمپلنت یا دندان باشد. ممکن است برخی از مطب های دندانپزشکی از قابلیت رایانه و تجهیزات لازم برای ساخت روکش در یک روز برخوردار باشند، اما در بیشتر موارد حداقل یک یا دو هفته طول می کشد تا یک روکش دائمی ساخته شود.

برای چه مدت زمانی باید از یک روکش موقت استفاده کرد؟

روکش موقت شما احتمالاً به مدت ۲ تا ۳ هفته یا کمی بیشتر برقرار خواهد بود. دوام و ماندگاری روکش موقت شما به میزان کار دندانپزشکی مورد نیاز شما بستگی دارد. به عنوان مثال برای ایمپلنت یا کاشت دندان ممکن است قبل از اینکه یک روکش دائمی روی آن ها قرار بگیرد، چند هفته تا چند ماه نیاز به جایگذاری روکش موقت داشته باشید تا استخوان های فک شما به خوبی التیام یابند.

نحوه مراقبت از روکش موقت

روکش موقت به مراقبت بیشتری نیاز دارد. باید تأکید کرد که روکش های موقت از مواد نسبتاً ضعیف (متاکریلات های اتیل، بیساکریلیک ها و غیره) ساخته می شوند و باید با احتیاط نسبت به آن عمل کرد. علاوه بر این، آنها با مواد ضعیف و موقتی چسبانده می شوند که به گونه ای طراحی شده اند که چندان ماندگار نیستند. روکش موقت باید طی ۱ تا ۳ هفته جایگزین شود و بنابراین چسب های موقتی ضعیف ممکن است گاهی اوقات قبل از وقت ویزیت برنامه ریزی شده شما از بین بروند. بنابراین در هنگام نخ دندان کشیدن باید مراقب باشید تا روکش موقت از بین نرود. همچنین باید این ناحیه را کمی ملایم تر مسواک بزنید. افراد باید از جویدن مواد چسبنده مانند آب نبات و آدامس خودداری کنند و هنگام نخ دندان کشیدن در نزدیکی روکش موقت احتیاط کنند.

در هنگام وجود روکش موقت به این نکات توجه کنید.

• به غذاهایی که می خورید توجه کنید. به دلیل استفاده از چسب نسبتا ضعیف تر برای روکش موقت از خوردن غذاهای سفت و چسبنده خودداری کنید. این مواد غذایی می توانند به روکش موقت دندان شما چسبیده و به راحتی آن را از جای خود بیرون بیاورند.
• سعی کنید بخش عمده جویدن خود با طرف مقابل دهان خود انجام دهید. جویدن می تواند روکش شما را از بین ببرد و همچنین می تواند به آن آسیب برساند.
• نخ دندان کشیدن و مسواک زدن را فراموش نکنید. به دلیل فاصله میان روکش موقت و لثه ذرات غذا یا باکتری ها می توانند به زیر روکش فرو روند و سبب ایجاد پوسیدگی دندان شوند. همچنین باید توجه داشته باشید که با مسواک زدن سخت و نخ دندان کشیدن نامناسب سبب جدا شدن روکش نشوید.
• در شرایطی که روکش از محل جدا شد سعی کنید آن را به آرامی در جای خود قرار دهید. اگر این امر میسر نشد یا روکش موقت را گم کردید، حتما با دندانپزشک خود برای تعویض روکش موقت تماس بگیرید. تا زمان قرارگیری روکش دائم خود اجازه ندهید روکش موقت از محل خود جا به جا شود.
• قرارهای ملاقات با دندانپزشک خود را از دست ندهید. طراحی روکش های موقت به گونه ای است که تنها برای مدت زمان کوتاهی دوام دارند، بنابراین این بسیار اهمیت دارد که شما قرارهای بعدی خود با دندانپزشک را برای قرارگیری روکش دائمی هماهنگ کنید. روکش موقت معمولا برای بیش از دو یا سه هفته ماندگاری ندارد و نباید برای مدت طولانی در محل باقی بماند.

مهم است که به طور مرتب روال بهداشت دهان و دندان خود را حفظ کنید و ناحیه اطراف روکش موقت خود را تمیز نگه دارید.